Hikayat Khairy Jamaludin - Taman Permainan Media Khairy - BAB 06

BAB 6
Taman permainan media Khairy




Sejarah telah merakam pelbagai cara menghapuskan kerjaya seseorang
ahli politik Umno. Malah, panglima perang yang perkasa pun mudah
dapat dinyahkan untuk bersara, seandainya pelbagai kombinasi skandal
dapat direkacipta serta dapat pula digembleng saluran yang baik untuk
menyebarkannya. Pembunuhan (assasin) politik dapat dilaksanakan
dengan mudah menggunakan pihak media. Yang diperlukan ialah
mengupah segelintir manusia termasuk wartawan dan tukang komentar
politik. Masakini, kita tidak lagi perlu mengupah seorang wartawan
yang tulen, kerana seorang wartawan internet sudah mencukupi untuk
tujuan itu.
Perdana Menteri Malaysia yang pertama, Tunku Abdul Rahman
Putra Alhaj telah dimusnahkan dengan cara penyebaran surat layang
yang sungguh berbisa kandungannya. Surat itu telah menuduh Tunku
memperlekeh bangsa Melayu kerana memanjakan orang Cina. Tunku
juga difitnah sebagai seorang pemimpin yang gila perempuan, kuat
minum arak dan kaki judi. Perdana Menteri Kedua, Tun Abdul Razak
telah terselamat oleh kematian beliau yang mengejut, jika tidak beliau
juga mungkin diaibkan oleh taktik kotor yang sama oleh Ketua Pemuda
Umno ketika itu, Harun Idris. Harun pernah menuduh Tun Abdul Razak
merelakan anasir-anasir komunis masuk meresap jabatannya.
Tentu semua orang masih ingat bagaimana Anwar Ibrahim telah
digulingkan. Satu campuran ‘pendedahan’ dan ‘pengakuan’ telah
disiarkan melalui media rasmi termasuklah penerbitan buku “50 Dalil”
yang ditulis oleh Khalid Jeffri yang baru sangat dikenakan hukuman
memfitnah dan mengaibkan Anwar sebagai seorang yang korup dan kaki
sodomi sambil berselindung di sebalik kewarakannya.


Semua itu adalah taktik lama dan Khairy Jamaluddin amat faham
untuk tidak bergantung kepada teknik seperti itu. Masa sudah berubah,
Pergerakan Reformasi telah berjaya membuktikan keberkesanan media
siber dan juga akhbar asing dalam menyalurkan maklumat kepada rakyat
Malaysia yang tidak lagi mempunyai keyakinan terhadap apa yang ditulis
oleh media arus perdana.
Justeru, memang tidak menghairankan apabila serangan pertama yang
dilakukan oleh Khairy terhadap Timbalan Perdana Menteri Najib Tun
Razak telah dilakukannya melalui internet dan juga dengan menggunakan
media asing.
Untuk mengukuhkan kerja busuk ini, Najib telah digembar-gemburkan
sebagai seorang ahli ‘politik yang tidak pernah bersih’. Najib telah
dikaitkan dengan pelbagai bentuk skandal yang bermula daripada
pembahagian kawasan balak kepada saudara rapatnya semasa menjadi
Menteri Besar Pahang pada awal 1980-an sehingga ditangkap basah di
Port Dickson kerana dikatakan berkhalwat dengan seorang artis terkenal
di sebuah motel. Namun, tidak satu pun skandal ini dapat menggulingkan
Najib kerana umum sudah lali dengan cerita kerakusan orang politik
Umno yang memang difahami sentiasa rakus dan korup. Malah,
semua pihak sudah mengakuinya, betapa kelemahan besar Najib ialah
perempuan dan beliau bukan bersendirian dalam menghadapi kelemahan
begini. Ini juga merupakan kelemahan para pemimpin Umno.
Lantas, seperti kes Anwar Ibrahim dahulu, segala skandal Najib perlu
digembar-gemburkan ataupun direkacipta dari mula lagi.
Sudah wujud dua peristiwa di mana Khairy Jamaluddin pernah bersuara
lantang mengatakan bukannya sukar sangat mengada-adakan perkara
semacam itu. Yang pertama berlaku beberapa bulan dulu, dalam satu
jamuan makan yang dihadiri oleh rakan sekutu perniagaan seorang
anggota Majlis Tertinggi Umno bernama Datuk Norza Zakaria. Ketika
itu Khairy telah berbisik kepada seorang peniaga yang berusia 35
tahun, betapa bukan sukar sangat mengada-adakan satu skandal yang
dapat menggulingkan Najib. Khairy kata, itu ‘kacang sahaja’. Setelah
mendengarnya, peniaga tersebut cuba menunjuk-nunjuk kepada kawankawan
beliau yang dia mempunyai maklumat dalaman bahawa Najib
akan ditendang daripada mercu jawatannya.
Peristiwa yang kedua berlaku pada bulan Jun 2004. Ketika itu Khairy


dilihat sebagai calon untuk jawatan Chief Operating Officer (COO) bagi
Khazanah Nasional. Beliau sudah terlalu yakin akan dilantik kepada
jawatan itu oleh Pengarah Besar, Azman Mokhtar. Khairy telah mengajak
kawan-kawan universiti dahulu dan menyatakan rencana beliau untuk
menyusun semula Khazanah. Seorang kawan beliau bertanya apa pula
pendapat Najib mengenai pelantikan beliau yang terbaru itu nanti.
Khairy menjawab, seandainya Najib tidak suka dia akan “sumbatkan
Najib dalam penjara.” Khairy terus menyombong dan berkata bahawa
Najib akan jatuh tersungkur dengan mudah sahaja, kalau dia benar-benar
mahu menggulingkan Timbalan Perdana Menteri itu.
Keangkuhan dan kesombongan semacam itu memang ada asasnya.
Semua itu boleh juga dianggap sebagai keceluparan seorang anak muda
yang rakuskan kuasa. Tetapi, Najib memanglah merupakan seorang
seteru politik yang lemah kalau dibandingkan dengan Anwar Ibrahim.
Pertama, Najib bukan pun dilantik memegang jawatan itu melalui
pemilihan undi yang terbuka, tetapi beliau naik kerana tidak ada orang
lain yang menandingi beliau bagi jawatan Timbalan Presiden Umno. Lagi
pun, sepanjang kerjaya politik beliau, Najib tidak pernah menghadapi
sebarang tandingan yang serius, dan kerana itu beliau tidak pernah kalah
dalam mana-mana pertandingan. Sebagai seorang pemimpin yang mudah
teragak-agak dengan keputusannya, Najib memang merupakan seorang
yang pengecut dan tidak akan terdaya menentang sesiapa yang benarbenar
tegas mahu menandinginya. Selama ini Najib telah naik mencanak
ke jawatan tinggi gara-gara putar belit orang yang lebih berpangkat
daripadanya.
Kalau wujud keadaan yang bersesuaian, adalah tidak sukar mengalahkan
seseorang seperti Najib. Inilah percaturan yang telah dicongak oleh
Khairy Jamaluddin dan kerana itu beliau mengalu-alukan pelantikan
Najib sebagai Timbalan Perdana Menteri. Walaupun Umno secara
keseluruhannya memberi sokongan kuat terhadap Najib, beliau bukanlah
seorang pemimpin yang benar-benar telah diuji. Khairy Jamaluddin
menganggap Najib sebagai tandingan yang setanding dengannya kalau
tidak ‘sedikit bawah’ daripadanya. Namun demikian, segala skandal
yang mewarnai Najib telah menjadi pengetahuan umum selama 30
tahun sehinggakan umum sudah lali dengan rupa dan wajahnya.
Memanglah Najib sudah lama bergelumang dengan skandal dan rasuah.
Tetapi seandainya Khairy turut terlibat dengan rasuah, umum secara
keseluruhannya masih belum mengetahuinya lagi.
Khairy mempunyai sebab kenapa beliau begitu yakin dapat menumpaskan
Najib. Ini berpunca daripada satu ujian yang dilancarkannya sejurus
selesainya Pilihan Raya Umum yang kesebelas dahulu, di mana Najib
telah menjadi mangsa kepada satu skandal yang direka oleh Khairy.
Dalam episod ini, Khairy telah menggunakan satu portal berita bebas
untuk melancarkan rencana busuknya. Bermula dengan satu kisah
betapa Barisan Nasional telah berhutang berjuta-juta Ringgit kepada
beberapa pencetak dan pembekal poster Melayu. Skandal itu telah
disebarkan melalui portal bebas itu. Mengikut ceritanya, para pembekal
telah menerima pesanan untuk mencetak ratusan ribu bahan kempen
daripada Ibu pejabat Barisan Nasional dengan arahan agar bahan-bahan
itu diagihkan terus kepada calon yang bertanding. Tanpa disedari oleh
wartawan yang menyiarkan skandal itu, kisah ini akhirnya menjurus
kepada orang-orang Najib, termasuk seorang peniaga yang bergelar
Datuk dan merupakan seorang Cina Muallaf. Datuk Muallaf ini memang
rapat dengan Najib dan memang terkenal menyumbang kepada apa juga
bentuk kutipan derma yang dipelopori oleh ibu Najib, Toh Puan Rahah
dan isteri beliau, Rosmah Mansur.
Rencana busuk itu amat mudah dipelopori. Khairy telah mengatur agar
Setiausaha Kerja Barisan Nasional, Yacob Muhammad, meminta Datuk
Muallaf itu mengeluarkan beberapa order (pesanan) menyediakan bahan
kempen pilihan raya melalui satu syarikat yang khusus diwujudkan
untuk tujuan tersebut. Syarikat itu telah mengagihkan kerja-kerja
tersebut kepada beberapa pengusaha percetakan Melayu. Akan tetapi
bahan-bahan itu tidak dihantar kepada ibu pejabat Barisan Nasional
kerana telah diarahkan dihantar terus kepada calon Barisan Nasional
yang bertanding. Surat arahan itu menggunakan tandatangan Datuk
Muallaf tadi dan menggunakan ‘letterhead’ yayasan tertentu yang ada
kaitan dengan Najib.
Apabila para pencetak Melayu itu mengemukakan tuntutan bayaran mereka
kepada Ibu Pejabat Umno, mereka telah dibisikkan bahawa pesanan
itu semua telah dikeluarkan oleh Najib melalui sahabat beliau Datuk
Muallaf tadi. Nama Najib telah dijaja untuk mencemarkannya. Untuk
menyelamatkan keadaan, Datuk Muallaf tadi telah cuba melangsaikan
bayaran. Sudah tentu dia tidak mampu membayar semuanya. Namun,
setakat ini skandal itu masih dapat dikawal.
Inilah caranya Khairy mengugut. Beliau telah menggunakan skandal
semacam ini sebagai ujian pertamanya untuk menentang Najib. Khairy
telah mempelajari beberapa iktibar daripada episod ini. Pertama, Najib
mempunyai kekuatan untuk menangkis serangan semacam ini. Dengan
menggunakan rakan perniagaannya, Najib berjaya membayar pampasan
kepada pihak yang terhutang. Akan tetapi, ini hanya satu ujian kecil
dalam usaha menggegar Najib untuk menilai apakah implikasinya.
Kisah itu sengaja disebarkan melalui portal berita internet dan tidak
melalui media arus perdana yang berkemungkinan akan melantun balik
dan menyebabkan keaiban kepada Abdullah Badawi pula.
Ujian yang kedua ialah percubaan mengaibkan Najib melalui media asing.
Peluang terbuka semasa Malaysia dan Indonesia bertelagah mengenai
kawasan minyak yang berada di pesisiran pantai Sabah dan Sulawesi.
Selaku seorang Menteri Pertahanan, Najib telah diminta menjelaskan
pendirian Malaysia. Ada satu majalah berita Indonesia yang telah
menyiarkan laporan bahawa Najib telah meminta maaf kerana tingkah
laku kapal tentera laut DiRaja yang mengawal kawasan terbabit.
Sudah tentu Najib merasa malu, dan pantas menafikan yang beliau
tidak pernah berbuat begitu. Akhbar Indonesia itu telah mengalah dan
meminta maaf terhadap berita yang palsu. Sebabnya berpunca daripada
sumber cerita itu. Beliau ialah seorang ketua Pemuda Nahdatul Ulama
(NU) yang rapat dengan Khairy. Pemimpin itu telah memberitahu
wartawan terbabit bahawa kemaafan itu telah diminta oleh Khairy.
Tidak pula jelas apakah pemimpin NU tersebut merupakan orang
suruhan Khairy dalam skandal begini. Soalnya kenapakah dia mesti
ragu dengan Khairy? Bukankah Khairy merupakan menantu Perdana
Menteri Malaysia yang pernah dihantar menemui pemimpin Indonesia
Presiden Susilo Bambang Yudhoyono walaupun beliau tidak punya apaapa
jawatan dalam kerajaan? Najib tidak boleh berbuat apa-apa terhadap
niat akhbar Indonesia itu apabila mengetahui sumber berita tersebut
berpunca daripada Khairy. Lagi pun Najib tidak boleh menyaman malu
akhbar itu kerana akan mendedahkan Khairy dan seterusnya menaikkan
kemarahan Abdullah.
Ujian kecil Khairy itu hanya satu percubaan sahaja untuk tidak terus
menghambatnya. Beliau sedar segala usaha untuk menjatuhkan Najib
mesti dilakukan secara perlahan-lahan dan terus ligat mengikuti peredaran
masa. Justeru, kini telah dipasang beberapa perangkap di merata tempat
melalui hubungan baik Khairy dengan pihak media.
Semasa Abdullah Badawi diisytiharkan sebagai Perdana Menteri salah
satu perkara yang dimintanya daripada Mahathir ialah kuasa ke atas media.
Abdullah faham semasa Anwar berkuasa dahulu penguasaan terhadap
media adalah penting dan ini adalah satu jaminan terhadap sebarang
usaha untuk menggulingkannya. Dahulu pun, Anwar telah meletakkan
orang pilihannya untuk mempromosi namanya sebagai calon Perdana
Menteri. Dengan cara menggulingkan orang pilihan Anwar inilah yang
membolehkan Anwar ditumpaskan pada September 1998.
Abdullah mahu ‘tragedi’ seperti itu tidak menimpanya dan Dr. Mahathir
pula sedar bahawa dengan menyerahkan kuasa media kepada Abdullah
dia dapat meyakinkan Abdullah betapa dia memang serius menyerahkan
kuasa kepada Abdullah. Kerana itu Dr. Mahathir mengalah dan akur
dengan permintaan Abdullah. Dengan pantas Abdullah meminta Khairy
memberikan nama calon yang sesuai.
Pelantikan Khairy yang paling menonjol ialah Kalimullah Hassan
Masheerul Hassan, seorang bekas wartawan Singapura yang berkawan
rapat dengan beberapa peniaga Cina. Kalimullah dan rakan peniaganya
telah membina perniagaan dengan rakan peniaganya melakukan
perancangan sementara dia sendiri mengawal kabel. “Kali” begitulah
dia menamakan dirinya, mempunyai visi kemegahan. Walaupun dia
tidak pandai menulis apa lagi sebagai seorang editor, Kali sedar bahawa
dia boleh membeli bakat. Sudah menjadi rahsia ramai bahawa editorial
(lidah pengarang) NST yang menggunakan nama Kali sebenarnya ditulis
oleh penulis upahan yang cergas di internet. Orang semacam ini yang
sebulu dengan Khairy - menjadi seorang tokoh bukan susah sangat,
kerana seseorang boleh memilih dan mengupah sesiapa sahaja untuk
membuat kerja sebenar.
Akan tetapi, nama Kalimullah memang ada tercemar sedikit. Beliau
memang dikenali sebagai terlalu rapat dengan kerajaan Singapura,
khususnya dengan Menteri Hal Ehwal Dalam Negeri, Wong Kan Seng.
Menteri Wong memang ditugaskan menguasai operasi risikan. Ada
seorang rakan rapat Kalimullah yang pernah membisikkan satu rahsia
kepada bekas Setiausaha Politik Dr. Mahathir yang bernama Mathias
Chang. Mengikut Mathias Chang, Kalimullah adalah seorang agen
risikan ataupun tali barut kerajaan Singapura. Beberapa bulan sebelum
menyerahkan kuasa, Dr. Mahathir telah meminta Pengarah Risikan
Tentera ketika itu menyediakan satu laporan mengenai Kali. Laporan
itu telah disalinkan kepada Najib dan merumuskan betapa Kali tidak
terbukti sebagai seorang tali barut. Akan tetapi, laporan itu tidak pula


membebaskan beliau terhadap sangkaan begitu. Laporan itu merumuskan
bahawa memang ada keraguan yang mencukupi untuk mempersoal
pelantikan Kali sebagai Ketua Editor Kumpulan NST.
Pelantikan itu telah disahkan juga akhirnya kerana seorang lagi calon
yag rapat dengan Abdullah iaitu Anuar Zain, telah dicalonkan mengisi
kekosongan di Bernama untuk menggantikan Kadir Jasin, orang kuat Dr.
Mahathir. Sejurus Kalimullah mengambil tempatnya di NST, dia telah
melantik beberapa orang penulis yang ada kaitan dengan Singapura
untuk memulakan tugas mengikut arahan Abdullah dan Khairy.
Salah seorang penulis itu ialah Brendan Pereira. Beliau adalah bekas
wartawan Singapore Straits Time dan rakan lama Khairy. Pereira
telah diperkenalkan kepada Khairy oleh kawan lama beliau yang
belajar di United World College di Singapore. Brendan telah menulis
beberapa artikel yang memuji Khairy dalam Singapore Straits Times,
sehinggakan orang mencemuh beliau sebagai Setiausaha Akhbar Khairy.
Setiap tulisan Brendan akan menyebut kata-kata ungkapan Khairy dan
kawannya, Norza Zakaria, sedangkan mereka hanya orang kecil dalam
pergerakan Exco Pemuda Umno dan belum dikenali ramai. Malah, nama
Khairy telah mula meletup di Singapura sebelum ia muncul di akhbar
Malaysia.
Niat sebenar Brendan ialah mahu menumpang tuah bintang Khairy yang
bergemerlapan. Beliau mengimpikan satu jawatan tinggi dalam New
Straits Times. Dengan kesetiaan Brendan Preira serta beberapa penulis
upahan yang pernah bertugas di Singapore Straits Times, Khairy sudah
yakin akan kesetiaan New Straits Times.
Akan tetapi Khairy tidak akan menggunakan NST untuk menjatuhkan
Najib. Khairy bercadang menggunakan orang-orang yang berkait rapat
dengan Kali dan Brendan di seberang Tambak Johor untuk menyiarkan
cerita mengenai skandal Najib. Rencana itu belum matang lagi tetapi
bila tiba masanya nanti, anda akan dapat membacanya juga.
Jangan pula lupa hubungan Khairy dengan media internet, khususnya
portal berita berbahasa Melayu iaitu AgendaDaily. Akhbar itu kini
disunting oleh Rosli Ismail dan dibiayai oleh Khairy dan Norza
Zakaria.
Pada asalnya, AgendaDaily telah dimulakan oleh seorang bernama
Rozaid Abdul Rahman. Beliau ialah abang kepada Rozabil Abdul
Rahman (rakan niaga ibu Khairy yang pernah disebut dalam Bahagian
4 Hikayat ini). Rozaid ialah seorang penulis upahan yang menonjol
pada September 1998 menulis mengenai Anwar Ibrahim dan pergerakan
Reformasi. Beliau mencetak penulisan itu dan memujuk aktivis
Reformasi membelinya secara pukal untuk dijual semasa program atau
majlis ceramah mereka. Apabila beliau kekeringan sumber dana itu,
Rozaid telah berpaling kepada bekas Naib Presiden Umno Muhamad
Muhammad Taib, untuk membiayai AgendaDaily sebagai akhbar internet
alternatif kepada MalaysiaKini. Muhammad telah membelanjakan
RM200,000 tetapi wang itu menjadi kontang selepas beberapa bulan
sahaja kerana AgendaDaily gagal mendapatkan pembaca yang sanggup
membayarnya.
Untuk menutup kerugian, Rozaid mula menjual cerita kepada ahli
politik Umno yang selesa dengan berita molok-molok mengenai diri
mereka. Rozabil yang sudah menjadi rakan niaga ibu Khairy, telah
memperkenalkan Rozaid kepada Khairy dan Norza Zakaria. Apabila
Muhammad enggan mengeluarkan belanja lagi, Norza pula masuk campur,
Dalam satu minggu sahaja Norza telah memindahkan RM100,000 ke
dalam akaun AgendaDaily. Sejurus kemudian muncul satu artikel yang
memuji-muja Khairy Jamaluddin.
Hubungan baik itu berterusan walaupun Rozaid telah melepaskan
AgendaDaily secara rasminya untuk menjadi Setiausaha Akhbar kepada
Menteri Pembangunan Usahawan, Khaled Nordin. Editor yang baru,
Rosli Ismail terus menyiarkan laporan yang baik-baik mengenai Khairy
yang selalunya menyelitkan beberapa penafian Khairy terhadap beberapa
desas-desus yang ada kaitan dengan dirinya.
Tiada sesiapa yang dapat menafikan betapa Khairy Jamaluddin telah
menggunakan pendekatan yang betul dalam mempengaruhi minda
generasi muda di kalangan anak muda yang berpendidikan tinggi.
Dengan cara menggunakan media asing dan internet, dia seolah-olah
menggunakan semua itu laksana padang permainan untuk menaikkan
namanya. Khairy telah melangkah jauh menggunakan taktik baru yang
masih malu digunakan oleh Hishammuddin Hussein (yang pernah takut
muncul di MalaysiaKini) dan juga Najib.
Akan tetapi, penggunaan media hanyalah untuk membantu kepada
satu tahap tertentu sahaja. Serangan yang benar-benar jitu terhadap
Najib memerlukan senjata yang lebih perkasa dan rahsia. Khairy sudah
mempunyai senjata itu yang bernama “Anwar”.